تصاویر| گرمابه‌های تاریخی و سنتی سمنان
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۶۸۸۸۷
آفتاب‌‌نیوز :
سردر، سربینه، میان در، خزینه، اتاق نظافت و گرم‌خانه از جمله بخش‌های اصلی گرمابه‌ها بوده و پس از قانون بهداشت عمومی بلدیه‌ها در سال ۱۳۰۹ و سپس دستور نصب دوش‌ها این بناها با تغییراتی مواجه شدند که می‌توان به ساخت اتاقک‌های دوش و بستن حوض‌های خزینه اشاره کرد.
هر چند در ابتدا این تغییرات به علت فرهنگ عامه‌ای که درباره‌ی حمام پس از صدها سال به وجود آمده بود، مخالفانی داشت اما با پیشرفت و پویایی دانش، این مساله مورد پذیرش همگان قرار گرفت و علاوه بر تغییراتی که در همان بناهای قدیمی ایجاد شد، ساخت حمام‌های نمره آغاز شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رفته رفته با گسترش حمام‌های خانگی، عمر گرمابه‌های عمومی با آن شکل از معماری و فرهنگ به پایان رسید و در حال حاضر حمام‌های عمومی بیشتر جهت استفاده مسافران و رهگذران ساخته می‌شود.
گرمابه‌های بسیاری که از نظر معماری ایرانی و همچنین ارزش تاریخی دارای اهمیت بود در شهرهای ایران به خاطر توسعه نوین شهری از بین رفت و تخریب شد، اما آنها که ماندند توانستند در حوزه میراث فرهنگی، گردشگری ایران نقش مهمی ایفا کنند و حتی برخی از آنها با همان کاربری گرمابه با نظارت بهداشت به ظرفیت گردشگری خلاق تبدیل شدند و زمینه‌ای برای احیای سنت‌ها و شناساندن گوشه‌ای از فرهنگ ایرانی و اسلامی شدند.
شهر سمنان نیز دارای گرمابه‌های متعددی بود که علاوه بر شهروندان، مسافران جاده ابریشم نیز از آنها استفاده می‌کردند اما امروز تنها ۹ عدد از آنها که دارای ارزش تاریخی و معماری هستند باقی مانده که برخی از آنها همچنان با خطر تخریب روبرو هستند.
نخست، پهنه (حضرت)، قلی، نجفی، خوشنیان، ناسار، لتبار، چوبمسجد (ملا پیش نماز) و شترخان (امام رضا) اسامی گرمابه‌های تاریخی و البته سرد سمنان هستند که از دوران تیموریان تا پهلوی را شامل می‌شوند و بیشتر آنها به صورت ۲قلو زنانه و مردانه ساخته شدند که ۶ تای اولی دارای شماره ثبت ملی و ۳ تای آخری هنوز به ثبت نرسیدند.
از این تعداد به جز گرمابه‌ی حضرت که از سال ۱۳۷۳ از سوی اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به عنوان موزه بازسازی و بهره برداری شد، آبی از دیگر گرمابه‌ها برای گردشگری سمنان گرم نشد.
بیشتر این حمام‌های تاریخی تحت مالکیت اوقاف و امور خیریه است و ظرفیت‌های مناسبی جهت سرمایه‌گذاری در راستای گردشگری دارد.
گرمابه‌های نجفی و لتیبار نیز به کارگاه سفالگری اجاره داده شده و با آنکه در راستای حوزه حمایت از هنرمندان صنایع دستی می‌تواند گام مفیدی باشد اما شرایط و زمینه بازدید گردشگران را ندارد و بر اقتصاد گردشگری شهر سمنان نیافزوده است.
شایان ذکر است حمام چوبمسجد نیز در حال حاضر به عنوان محل تمرین ورزشی توسط یکی اهالی محل استفاده می‌گردد.
منبع: آفتاب
کلیدواژه: گرمابه های تاریخی سمنان گرمابه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۶۸۸۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قنات تاریخی بهریار دلیجان گلریزان شد
ایسنا/مرکزی مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان مرکزی از برگزاری آئین روز ملی قنات با حضور جمعی از کشاورزان دشت بهریار شهرستان دلیجان خبر داد.
محمود مرادی امروز ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ گفت: کشاورزان در این مراسم به مناسبت گرامیداشت روز ملی قنات ایرانی، مظهر قنات تاریخی بهریار را به امید فزونی برکت، گلریزان و گلاب افشان کردند.
وی گفت: ایرانی‌ها با ابداع فن قنات در سرزمین نیمه خشک ایران بزرگترین تمدن‌ها را ایجاد کردند و در واقع با مدیریت منابع آب آبادانی را به ارمغان آوردند، لذا وظیفه همه ما این روزها حفاظت از این میراث معنوی است تا نسل‌های آینده از ما به نیکی یاد کنند.
او با بیان اینکه قنات بهریار به عنوان یک اثر ارزشمند تاریخی مربوط به دوره صفوی در تاریخ یکم اردیبهشت ۱۳۹۴ به شماره ۳۱۲۳۸ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است، افزود: امسال مراسم روز ملی قنات برای سومین سال متوالی در راستای انجام مقدمات ثبت جهانی این میراث ارزشمند تاریخی دلیجان برگزار شد.
مرادی افزود: قنات بهریار یکی از کهن‌ترین میراث ارزشمند شهر دلیجان است که با تلاش سعید اصغری، محقق و تاریخ نویس دلیجانی در میراث ملی کشور به ثبت رسیده است.
مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان مرکزی افزود: متاسفانه قنات بهریار حال خوبی ندارد و لازم است مدیریت شهری دلیجان این مهم را درک کند که یکی از جاذبه‌های گردشگری و فرهنگی شهر در معرض نابودی است و باید اقدامات ضروری برای نجات آن را در دستور کار خود قرار دهد.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»